~ Vienna en Cara ~
Moedertje Vienna en kitten Cara, poesje. Vienna is in mei 2020 geboren, Cara op 11 april 2022.
Beiden hebben de entingen gekregen, dragen een chip en zijn gesteriliseerd. We zoeken een thuis waar
ze samen welkom zijn.
~ Vienna ~
"
Ik logeer binnen De Kittenmand, samen met mijn dochter
Carajillo, roepnaam Cara. Ik ben gevonden toen ik net mijn kittens had
gekregen, 5 stuks in totaal. 4 van die bengels hebben al een gouden
mandje gevonden. Nu wij nog.
Het was een beetje wennen voor me: in een beschut huis, met
voldoende eten. Maar toch herkende ik het leven wel: ik sprong bij het
gastgezin binnen 24 uur na binnenkomst lekker op de bank. Ook de
stofzuiger herkende ik al snel, niet mijn favoriet…
Ze hebben hier lekker eten voor me. Ik ben er al “een beetje” van
aangekomen. Je kunt me wakker maken voor gerookte kip, gekookte kip, gebakken kip, gebraden
kipfilet en snack-snoepjes met kip. Vooruit, de snoepjes met kip en kaas lust ik ook wel.
Ik laat me optillen als je me wilt verplaatsen en ik daar zelf nog niet zo’n zin in heb. Ik spring graag even
bij je op bed als de wekker toch al is gegaan en je moet opstaan om mijn ontbijt (met kip) klaar te
maken.
Zit je op de bank tv te kijken of een boek te lezen, dan kom ik lekker meekijken of naast je liggen.
Ze zeggen hier in huis, dat ik verrassend goed kan luisteren: zeg je nee, dan stop ik met de was uit de
mand halen, of kom ik van het aanrecht af waar ik net de pannen aan het inspecteren was.
Ik ben een
enorme goedzak zeggen ze: ik wacht lekker op de hoek van de tafel terwijl je in de keuken bezig bent.
Loop je voorbij, dan sta ik op om je even een kopje te geven.
Ik gebruik mijn stem niet zo vaak, alleen om Cara te lokken naar het speelgoed dat ik nu weer
tevoorschijn heb getoverd om samen mee te spelen. Oh ja, sokken schijnen geen speelgoed te zijn. Nou
ja?!?
Ben je me kwijt, dan lig ik even op een rustig plekje, op zolder, in een tuinstoel, in de kelderkast (want de
deur stond nog open, haha),maar roep je mijn naam (en rammel je met de snoepjes), dan kom ik
heeeeel gauw aangerend.
~ Cara ~
Mijn beurt om mezelf voor te stellen. Ik ben Carajillo, maar ik luister enorm goed naar de naam Cara.
Mijn zusje en broertjes hebben al een gouden mandje gevonden. Samen met mijn mama ben ik nog op
zoek naar nieuw personeel. Ik was de grootste van de kleintjes, en heb een speciale band met mama.
Als zij iets leuks ziet om mee te spelen, sleurt ze het speelgoed de trap af met een enorm geluid.
Speeltijd!!! Samen gaan we achter muisjes, ritselspeeltjes, hengeltjes en laserlampjes aan. Mijn
favoriete speelgoed is toch wel een balletje: jij gooit het weg, en ik haal het weer op. Het schijnt dat
vooral honden dat doen? Nou, ik dus ook!
Oh ja, in de afgesloten tuin heeft mama mij ook leren jagen op vliegjes, torretjes en vlinders. De
pingpongballen stuiteren ook zo leuk in de tuin. Daar voetbal ik graag mee.
Ik kijk altijd heel goed, wat
mijn mama doet. Zo heb ik ook geleerd om te komen als mijn naam wordt geroepen en er gerammeld
wordt met snoepjes. Alleen snap ik dan nog niet altijd meteen, dat ze bedoeld zijn om op te eten.
Voetballen lukt er ook goed mee! En als we het dan over eten hebben: kip is lekker! Lever en rund toch
niet zo: mijn mama lust het niet, dus ik ook niet.
Ik ben een enorme knuffelkont geworden: zit jij op de bank tv te kijken of een boek te lezen, dan kruip ik
op schoot. En na wat heen en weer geschuif totdat ik de allerlekkerste plek heb gevonden val ik op je
schoot in slaap. En als je naar bed gaat en je slaapkamerdeur zit niet helemaal dicht, dan kom ik lekker
op bed liggen.
Ik had een navelbreuk na de geboorte, maar dat is inmiddels verholpen, tegelijk met mijn castratie (in de
volksmond heet dat een sterilisatie). Het heeft me nooit in de weg gezeten om te groeien. Ik was en ben
een mooie grote dame. Met mooie grote ogen.
Wilt u solliciteren naar de enorm leuke baan van personeel van Vienna en Cara, dan ontvangen we voor
het eerste contact graag een mail via info@kittenmand-tilburg.nl
|